OVER MIJ

Laat ik mezelf even voorstellen! Ik ben Laura, 32 jaar oud, moeder van een vierjarige en samenwonend met zijn vader, mijn grote liefde.  

 

Als jong meisje voelde ik altijd al een sterke connectie met de natuur. Het voelde als mijn thuis. Ik begreep nooit waarom mensen asfalt en gebouwen verkozen boven het bos en de natuur. Ik ervaarde (en ervaar nog steeds) fysieke pijn wanneer ik zag dat stukken natuur werden 'platgegooid' om plaats te maken voor beton.

Ik heb altijd grote affiniteit en interesse gehad voor het heidense, het paganisme, hekserij en sjamanisme. Ik voelde dat er iets groters moest zijn, dat deze manier van leven niet is zoals het ooit was bedoeld. Ik droomde over grootse dingen die ik niet goed kon verwoorden, zat met vragen waarvan ik niet eens wist hoe ik ze zou moeten stellen.Ik had de wens om onderdeel uit te maken van iets, maar ik wist niet precies wat dat dan zou moeten zijn.​

 

 Lange tijd voelde ik niet de ruimte om me verder in te ontwikkelen en op zoek te gaan naar dat grootse. Mijn jeugd en jonge volwassen leven ging, op z'n zachts gezegd, niet altijd soepel. Als puber raakte ik compleet uit verbinding en uit balans met mezelf (wie niet).  Ik voelde me vaak een buitenstaander, alsof ik niet thuis ben ik deze wereld.Diep van binnen voelde ik altijd dat er meer moest zijn. Meer dan alleen dit leven vol instructies. Meer dan het zware gevoel, het verdriet en de pijn.

 

Na een lang traject binnen de GGZ dacht ik dat ik er aan toe was om nieuwe stappen in mijn leven te zetten, om nieuwe richtingen op te gaan. Ik wilde graag moeder worden en tot ons grote geluk werd die wens snel vervuld. Ik zag mezelf als liefdevolle moeder, die zoveel liefde te geven heeft. Maar dan moet je wel weten hoe! En ja... ik kreeg waar ik om vroeg. Ik viel in het diepe, raakte mezelf nog meer kwijt, en moest mezelf op diepe lagen aankijken en opnieuw leren kennen.

 

​Door de jaren heen heb ik veel obstakels moeten overwinnen. Ik ben heel diep gegaan, heb mezelf door de donkerste hoeken van mijn wezen geworsteld om er aan de andere kant lichter uit te kunnen komen. Al die obstakels en moeilijke tijden hebben mij gevormd tot de persoon die ik nu ben.​

Wat een avontuur. Wat een kado. Deze reis heeft mij tot dit punt gebracht. Het heeft mij gebracht, precies naar de plek waar ik moet zijn. Het heeft mij laten zien wat mijn missie is: mensen weer opnieuw verbinden met zichzelf en de natuur. Deze reis heeft mij samengebracht met de juiste mensen, zodat we samen lichtjes aan kunnen steken.Ik voel nu sterk dat ik altijd al onderdeel ben geweest van dat grootse waar ik altijd naar op zoek was.

 

De reis is nooit af. Er zullen altijd stukken naar voren komen zie gezien willen worden, die doorvoeld en geheeld mogen worden. Je krijgt alles op het juiste moment, omdat je op dat moment sterk genoeg bent om het aan te gaan.Ik wil jou helpen om door alle schilden en muren die je hebt opgebouwd te breken. Ze af te pellen, ze te omarmen en jou weer in je kracht te zetten. Je te helpen herinneren wat wij als mens hier op aarde te doen hebben.

 

Ik neem je mee naar buiten, naar die plek waar we horen te zijn.  Ik bied jou een veilige plek, vanuit liefde, begrip en levenservaring. Niet door oneindig over problemen en negatieve ervaringen te praten, niet door alle pijnlijke herinneringen op te blijven rakelen. Maar door jou op een veilige manier te laten doorvoelen, te laten ervaren en te laten aanschouwen wie jij echt in essentie bent. Want dat verdient iedereen.